يك از انواع سلول هاي بنيادي چند توان سلول بنيادي خوني (Hematopoietic Stem cells) است كه توانايي خودنوسازي و تمايز به همه انواع سلولهاي خوني را داراست و وظيفه هموئستاز سلول هاي خوني حاضر در خون را در سراسر عمر در بدن ايفا مي كند. اين ويژگي سلولهاي بنيادي خوني سبب شده است تا از آنها در درمان بسياري از بيماري هاي سيستم ايمني و خوني استفاده گردد. اما يكي از مشكلات بزرگ استفاده از سلولهاي بنيادي خونساز كم بودن اين سلول ها در يك واحد خون است كه منجر به محدود بودن تعداد سلول هاي تمايز يافته نسل بعد و عدم موفقيت در پيوند و درمان ميشود. در اين اختراع با غني سازي محيط كشت هاي عمومي با اجزاي ويتاميني، هورموني و ريز مغذي هاي ضروري تكثير در سلول هاي بنيادي خوني بصورت مستمر تا 7 روز پس از كشت اوليه سلول ها در محيط آزمايشگاه افزايش پيدا كرد و جمعيت سلول هايي كه در معرض مقادير متفاوتي از اجزاي ويتاميني، هورموني بودند 10 تا 15 برابر نسبت به تعداد سلول ها در روز اول افزايش يافت. افزايش تعداد سلول هاي بنيادي مي تواند زمينه استفاده از اين سلول ها بمنظور اهداف درماني را فراهم سازد.